- przeganiać
- przeganiać I {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa, przeganiaćam, przeganiaća, przeganiaćają, przeganiaćany {{/stl_8}}– przegonić {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIb, przeganiaćnię, przeganiaćni, przeganiaćgoń, przeganiaćniony, {{/stl_8}}przegnać {{/stl_13}}{{stl_8}}dk VIIIa {{/stl_8}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}1. {{/stl_12}}{{stl_7}}'wypędzać, wyrzucać skądś kogoś, coś, pozbywać się kogoś, czegoś, zmuszać do przeniesienia się gdzie indziej': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przegonić ze sklepu chuliganów. Przegnać z balkonu gołębie. Przegnać owce dalej. Policja przegania nielegalnych handlarzy z ulic. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}2. {{/stl_12}}{{stl_7}}'poruszając się w jakimś kierunku, wyprzedzać, prześcigać kogoś lub coś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przeganiać swoim wozem inne auto. Koń przegonił rywali. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}3. {{/stl_12}}{{stl_7}}'rozpędzać, usuwać coś skądś': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przeganiać dym. Wiatr przegnał chmury. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}{{stl_12}}4. {{/stl_12}}{{stl_8}}pot. {{/stl_8}}{{stl_7}}'okazywać swoją wyższość, przewagę w czymś, nad kimś innym': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przeganiać kogoś w nauce. Przegonił go wzrostem. {{/stl_10}}{{stl_20}}{{/stl_20}}\ {{stl_20}}{{/stl_20}}przeganiać II {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIIa {{/stl_8}}{{stl_7}}'przymuszać do biegania, nakłaniać do pośpiechu': {{/stl_7}}{{stl_10}}Przeganiać psa na spacerze. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.